Bacak atardamar darlıkları, kişinin günlük hayatını etkileyecek şekilde yürüyüşünü engelleyebildiği gibi, ileri evrelerde kangren gelişimine ve uzuv kaybına yol açabilir. Hastalığın ilk ilk dönemlerinde sadece yokuş yukarı yürürken ya da merdiven çıkarken gelişen ağrı nedeniyle durma ihtiyacı mevcuttur. Belirli bir süre dinlendikten sonra kişi tekrar yürüyüşüne devam edebilir. Gerekli önlem alınmadığı takdirde zamanla daha kısa mesafe yürüyüşlerde de şikayetler oluşmaya başlar. Hastalığın son evresi ise bacakta yara açılması, istirahatte bile gelişen bacak ağrıları ve doku kaybı ile sonuçlanan kangren gelişimi ile karakterizedir.

Ailesel yatkınlık, sigara, diyabet, hipertansiyon ve kolesterol yüksekliği bacak atar damar tıkanıklığı riskini arttıran faktörlerdir. Risk faktörlerinin azaltılması ve tedavisi hastalığın oluşumunu ve ilerlemesini önleyen asıl etkenlerdir. Tanı konulduktan sonra tedavinin ilk basamağı risk faktörlerini azaltmak ve düzenli yürüyüştür. Haftada üç gün yarım saat ya da 10000 adım yürüyüş yapılması önemlidir. Usulüne uygun yapılan yürüyüş ile bacak dokularının kan talebi artar. Vücut bu dokulara kan göndermek için kılcal damarlardaki kan akışını arttırır. Buna bağlı olarak vücut kendi kendini tedavi etmeye başlar. Gerektiği durumlarda vücudun kılcal damar gelişimini arttırmaya yönelik ilaç tedavisi de tedaviye eklenebilir. Uygulanan önleyici ve medikal tedavilere cevap alınamayan olgularda darlığın yeri ve uzunluğuna bağlı olarak cerrahi ya da anjiyografik olarak tedavi yöntemleri uygulanabilir.

Cerrahi tedavi sonrası yapılan işlemin başarısı kişinin alışkanlıklarını değiştirmesi ve risk faktörlerine yönelik tedaviye uyumu ve düzenli yürüyüş yapması ile direk ilişkilidir. Kişinin kendi sağlığını düşünerek ve gerekli tedbirleri alması hastalık gelişimini ve tedavi başarısını belirleyen en önemli faktördür.