DERNEKLER 1
Sanayileşme ile birlikte tüm dünyada başlayan kentleşme hareketi, Türkiye’de de 1950’li yıllada başlamıştır. Aslında sanayileşmenin bir neticesi olarak başlayan kentleşme hareketi, göç olgusunu da beraberinde tetiklemiştir. Bu dönemde modern üretim araçlarının hayatımıza daha fazla girmesille insan gücü azalmış, Diğer yandan, kentlerdeki sanayi, hizmet ve ticaret artmış, eğitim ve sağlık alanlarında kentlerde daha geniş imkanlar doğmuştur. Bütün bu gelişmeler kırdan kente göçü tetiklemiş,1980 sonrası ortaya çıkan terör konusu da göçe neden olan koşulları beraberinde beslemiştir.
Göçle kırdan kente gelen insanlar, kentte farklı bir yaşam tarzıyla karşılaşmakta ve bu durum insanların kente uyumu sağlamada zorluk yaşamalarına sebebiyet vermiştir.o nedenle göçler, genellikle kentlerdeki akraba, hemşehri gibi insanların bulunduğu bölgelere yönelik gerçekleşmiştir.sebebi,göç edenlerin gittikleri yerlerde kendilerini yalnız hissetmemeleri, ihtiyaç duyulduğunda kendilerine yardımcı olunacağı inancından kaynaklanmaktadır. Bunun bir sonucu olarak kentlerde genellikle yöresel dayanışma dernekleri (hemşehri dernekleri) gibi dernekler kurulmakta,bir kişinin tek başına gerçekleştiremiyeceği iş veya işleri birden fazla insanın bir araya gelerek başarması amaçlanmaktadır. Tabi bunları yaparken sivil toplum kuruluşu olan derneklerin yönetim kadrolarının gayesi, mensubu olduğu toplumun her ferdinin tüm ülke insanlarıyla birlikte eşit oranda bütün hizmetlerden yararlanması amacıyla tüzel kişiliği ve örgütlü yapısının gücünüde kullanarak, kamu kurum ve kuruluşlarından talep etmek,bireylerin bilinçlenmesine yardımcı olmak,dayanışmayı arttırmak kültürüne sahip çıkarak gelecek nesillere taşınmasına önayak olmak gibi sorumluluklarını yerine getirecek düşünce,fikir ve eylemleri ortaya koyması beklenir.bu tür amaçları olan derneklerin sadece kendileri için değil tüm ülke insanları için bir zenginlik olacağı açıktır.öte yandan üzülerek ifade etmeliyimki günümüzde bazı köy yada hemşehri dernekleri çok büyük heyecanlarla kurulmakta ,yöneticilerinin şahsi çıkar yada basiretsizliği, üyelerinin de yetersizlikleri sonucunda,tüm amaçlarından koparak kapanmakta, yada kıraathanelere(kahvehanelere) dönüşmekteler.
