ARTIK YEMEK ALIRIM!

İftar sonrası sosyal medyaya düşen bir görüntü içimizi parçaladı. Görüntünün İstanbul da olduğu ifade ediliyor.

Peygamber efendimiz buyuruyor ki “komşusu aç iken tok yatan bizden değildir” hadisini yerine getirmediğimiz gün gibi ortada.

Empati yapalım…

Kendimizi o annenin yerine koyalım…

Ne kadar çaresiz kalmış ki sokak sokak gezerek “Artık yemek alırım” diye bağırıyor. Hangimiz bu annenin yerinde olmak isteriz?

Koranavirüs sürecinde yaklaşık iki aydır birçok iş yerleri kapalı. Kafeler, Lokantalar, Kahvehaneler ve sayamadığım birçok iş yeri.

Koranavirüs öncesi sokaklarda çiçek ve su satanlar, kâğıt toplayıcıları, Kafe, Lokanta, Kahve ve inşaat sektöründe günlük yevmiyeye giderek evini ihtiyaçlarını karşılayan birçok insan vardı. Hiç düşündük mü bu insanlar ne yapıyor.

Bu akşam artık yemek var mı diye sokaklarda gezen anne belki de saydığım bu ailelerden bir tanesidir. Günde birçok kez benim telefonum yardım isteyen insanlar tarafından aranıyor. Elimizden geldiği kadar yönlendirmeler yapmaya çalışıyorum ve biliyorum ki başta belediyeler olmak üzere birçok kurumun telefonu bu yüzden çalıyor. Birde evinde Tlf, Bilgisayar ve nereye müracaat edeceğini bilmeyen insanlar var.

Bir beldede bir insan akşamı aç uyuyorsa bunun vebali ilk olarak o beldeyi yönetenlerin üzerinedir.

Yani mahalle başkanından tutun ilçe başkanına, seçilmek için sokak sokak gezerek oy isteyen meclis üyelerinden tutun Belediye başkanına kadar vebaldedir.

Unutmayalım ki bir beldeyi yönetmek zordur. Yalnız o beldeyi yönetmek için siyasi parti yöneticileri bu vebali bilerek ve isteyerek seçilirler.

Bir annenin sokak sokak gezerek “artık yemek alırım” diye bağırması biz Müslümanlara yakışmıyor.

Selam ve dua ile…